łużyce łużyce
1107
BLOG

Atylla wódz Hunów

łużyce łużyce Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 0

Gdyby wziąść pod uwage współczesne kryteria odnośnie określenia etnosu Hunów, a należy przypomnieć o tzw „białych Hunach” to niemieccy historycy doby Bismarcka i Hitlera zrobiliby z Hunów Germanów. Wodzem Hunów w okresie największej chwały był Attyla (łac. Attila z goc. dosł. „Mały ojciec”, „Ojczulek”), zwany też „Biczem Bożym” (łac. Flagellum Dei, niem. Godegisel) (406–453). Według Janośa Harmatty wegierskiego lingwisty Hunowie przewodniczą wielkiemu zwiazkowi róznych plemion koczowniczych zbytnio nie różniących sie miedzy sobą. U szczytu potegi obszar ich panstwa siega od Renu do Wołgi oraz od Bałtyku do Dunaju. Swoja wędrówke zaczynają na dalekim wschodzie, niektórzy historycy i archeolodzy utozsamiają ich z ludem Hiung-niu, o których istnieja zapisku w źródłach chinskich: „ wędruja tu i tam w poszukiwaniu wody i roślin” Po raz pierwszy Hunowie wkraczaja na teren Cesarstwa w 395 r., podczas ostrej zimy przekaraczaja zamarznięty Dunaj. Podobnie uczynią Wandalowie i Alanowie w 406 r., forsując Ren. Społecznośc huńska utrzymywała się głownie z polowania, hodowli i wojen, w jej skład wchodziły rózne ludy, na czele ich stoja dostojnicy, pierwszym zanotowanym przez kronikarza jest Balamber albo Walamir na czele którego pokonali najpierw Alanów a potem Gotow w 371 r. Wzrost potegi Hunów datuje sie na 434 r kiedy wodzami ich zostali: Atylla i Bleda. W 445 r Atylla morduje Bledę stajac się niekwestionowanym i jedynym wodzem Hunów. Centrum władztwa hunskiego znajduje sie na nizienie węgierkiej nad Cisa i ulega znacznej romanizacji. Te kilkadziesiat lat wystarczyło na przyjecie wielu obyczajów rzymskich, nastepowało wyrównywanie wzajemnych praw oraz stwarzało nowe warunki handlowe pomiędzy Cesarstwem a Imprerium Atylli. Według L. Waradiego węgierskiego historyka Hunowie potrafili doskonale liczyc, dopóty Rzymianie placa im trybut najpierw w wysokości 350 funtów złota rocznie a następnie 700 az do 2100 funtów złota, pokój i równowaga sił istnieje. Kiedy warunki pokoju łamane sa przez Rzymian dochodzi do kolejnych bitew, w 441 r Hunowie zdobywaja Singidunum ( Belgrad) a nastepnie Naissus (Nisz). W 449 r został zawarta kolejna ugoda (pacatio) z Cesarstwem co znacznie wzmocnilo pozycje Atylli oraz doprowadzilo do ozywienia kontaktów handlowych całego obszaru bedącego we wladaniu Imperium Hunów. To w tamtym czasie jak podaje Prokopiusz Wandalowie mieszkający na pólnoc od Karpat udali się z delegacją do króla Wandalów Genzeryka z prośba o zajęcie ich pozostawionych posiadłości. Można stwierdzić, że stosunki panujące pomiędzy panującymi a poddanymi sa odpowiedni uregulowane, skoro w/w poselstwo mogło bez przeszkód udac sie w daleka drogę i dotrzec szczęśliwie do celu dowodzi pewnej stabilizacji. Mając ugruntowaną pozycje na zajętych ziemiach Atylla kieruje swoje wojska na zachód, jedna armia podąza dawna trasa wędrówki Wandalów w kierunku Renu, zas druga wzdłóż Dunaju, połaczenie nastąpiło w Szwarzwaldzie u podnóza Alp Wschodni Frankowie zamieszkujący wzdłóz rzeki Neckar podobnie jak Turyngowie i Burgundowie przyłączają się do Hunów, następuje przekroczenie Renu i dalszy marsz przez Galię. W 451 r zostaje zdobyty Metz i nieudane obleżenie Orleanu, wiele miast galijskich zostaje zdobytych. Aecjusz i Teodoryk król Gotów odpiera armie Atylli nad Marną, głowna bitwa zostaje stoczona na polach Katalaunickich po której Hunowie wycofuja się w kierunku wschodnim. W walce tej ginie król Gotów Teodoryk, porazka Hunów nie jest tak znacząca jak uważa wielu historyków, gdyz juz w 452 r Hunowie zdobywają Akwileę i Mediolan w płn. Italii. W 453 r umiera Atylla, prawdopodobnie otruty podczas swojego wesela przez przyszłą zone księżniczkę Ildico działająca na zlecenie Gotów i Rzymian. Po jego śmierci wodzem zostaje najstarszy syn Ellack który w 454 r ginie w bitwie z wojskami koalicji gocko-rzymskiej nad rzeką Nedao ( Moravia). Zmierzch Imperium dobiega konca, ogromne obszary od Renu do Wołgi i Donu od Bałtyku do Dunaju w poszczególnych prowincjach upadłego Imperium zaczynaja rządzic hunscy namiestnicy wywodzący się z elity moznowładczej Hunów i Atylli. W 455 r armia król Wandalów afrykanskich na czele z Genzerykiem zdobywa Rzym, Imperium Rzymskie jest osłabione, dopiero w czasach Justyniana Wielkiego, ale juz tylko jego wschodnia częśc odzyskuje chwałę i sławe pod dowódctwem Belizariusza. Pokonanie armii wandalskiej pod Kartagina otwiera nowy rozdział w historii Europy, okres pewnej stabilizacj i tworzenia sie nowych panstw w Europie zachodniej oraz coraz silniejszych ataków na wschodnie cesarstwo zwane Bizancjum przez władców wielu słowianskich panstw. Nie można traktowac panstwa Atylli jako jeden ścisle scentralizowany twór na czele którego stał jeden władca władający jedna armią, gdyby tak było to ziemie na północ od Dunaju w stosunkowo krótkim czasie zostałyby uzaleznione od Bizancjum i coraz silniejszego królestwa Franków. Nie wolno powtarzac utrwalonego sądu, że ziemie na północ od Dunaju i zachod od Łaby były terenem na którym dopiero rozpoczynał się proces tworzenia plemiennych panstewek, jest to osąd celowo skonstruowany przez XIX i XX wiecznych niemieckich historyków i archeologów pracujących na rzecz pruskiej polityki Drang nach Osten. Nie mozna zgodzic się z faktem, ze ziemie te zamieszkiwali wyłacznie poganie sensu stricte, z przekazu odnosnie pertraktacji Atylli z papiezem Leonem Wielkim w trakcie najazdu Hunów na północna Italie wynika, że Atylla był przyjaźnie nastawiony do chrześcijan. Był tolerancyjny wobec róznych wyznań i religii, pieśń Hunów śpiewana w trakcie uroczystości pogrzebowych Atylli na której pito „med” i jedzono „strawę”, to jedyne znane słowa „hunskie” oprócz imion które miały rózne pochodzenie: greckie, gockie, słowiańskie, tureckie, perskie i inne bliżej nie określonego pochodzenia.


łużyce
O mnie łużyce

„Hišće Serbstwo njezhubjene”  (Jeszcze Łużyce nie zginęły)

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura