łużyce łużyce
358
BLOG

Stosunki niemiecko-słowianskie cz. III

łużyce łużyce Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 1
 
 
Dziadek: Polak, Czech, Łużyczanin.
Wnuk: Niemiec, Prusak, Austriak.
Prawnuk: Niemiec rasy nordyckiej, słowianożerca.
 
Okres Wiosny Ludów pobudził świadomość ujarzmionych narodów europejskich . Następowało odrodzenie tożsamości narodowej Czechów, Polaków i Łuzyczan, zaczęły ukazywac się  gazety i czasopisma w języku polskim, czeskim i łuzyckim.
Zwycięstwo Prus nad Austrią i Francją oraz utworzenie w 1871 roku Cesarstwa Niemieckiego
(II Rzeszy) z królem pruskim jako cesarzem, rozpoczęło szybki okres wzrostu nacjonalizmu niemieckiego, nasilenie germanizacji i okres Bismarckowskiego kulturkampfu, walki z Kościołem oraz językiem polskim i łuzyckim w Nieczech a Czeskim w Austrii.
Od połowy XVIII wieku germanizacji podlegało także słowiańskie nazewnictwo miejscowości: np. na Śląsku, np. Brzezetz na Birken (dziś Brzeźce), albo Dziergowitz na Oderwalde (dziś Dziergowice). Ewolucję nazw na Śląsku świetnie ilustruje nazwa wsi Bystrzyca Dolna znajdującej się na Dolnym Śląsku. Miejscowość ta w okresie 1000 lat miała 13 nazw: Bistritcza – 1149/50 r., Wistricz – 1330 r., Wystricza – 1300 r., Polnisch Weistritz – 1318 r., Wistricz – 1334 r., Wistricia polonicalis – 1340 r., Polnisschen Weissericz – 1362 r., Polnisch Weistritz – 1372 r., Polnischweistric – 1666 r., Pohl (nisch) Weiseritz – 1743 r., Weistriz Polnisch – 1785 r., Nieder Weistritz – 1886 r.,dzisiaj Bystrzyca czyli nazwa z XII w.
łużyce
O mnie łużyce

„Hišće Serbstwo njezhubjene”  (Jeszcze Łużyce nie zginęły)

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura